Zitten en hardlopen: een slecht huwelijk?

Zitten en hardlopen: een slecht huwelijk?

De STiT helpt om ontspannen, vanuit de 'core', in balans te zitten. Dat mag duidelijk zijn, en mocht het dat nog niet zijn, lees dan de reviews eens! :-). Donders mooi om terug te horen wat de impact is van de STiT op het dagelijks leven van veel mensen.

Maar nu wil ik eens inzoomen op een aantal van die STiT-gebruikers, namelijk die gebruikers die in hun dagelijks leven zowel veel zitten, als fanatiek hardlopen. We horen namelijk regelmatig van die hardlopers dat ze veel minder last hebben van hun onderrug, heupen en/of bekken sinds ze op de STiT zitten.

Welnu, ben jij een hardloper, of ken je hardlopers, dan is bovenstaande misschien al voldoende om de STiT te proberen of te tippen. Maar allicht ben je, net als ik, geïnteresseerd in het waarom. Waarom is er een link tussen hardlopen, klachten en het zitten op de STiT? Ongetwijfeld wil je dat weten, je bent immers op de Nerds Playground!

Dus daar gaan we. Met mijn vraag stapte ik op Frank af. Onze ‘zitprofessor’. Hij studeerde fysiotherapie en houdt zich al zijn hele werkende leven, zo'n 30 jaar nu, specifiek met zitten bezig. Mijn vraag triggerde aan stroom aan lichaamsspecifieke know how, die ik ga proberen aan jullie over te brengen.

Let wel, onderstaande verklaring niet het resultaat van ons eigen diepgravende wetenschappelijk onderzoek, maar onze verklaring op basis van de uitgebreide vakinhoudelijke kennis van Frank gecombineerd met zijn tientallen jaren praktijkervaring. Wil je hier meer over lezen? We schreven dit artikel over onze link met de Zitacademie.

Bijna elke (sport)beweging wordt ingezet vanuit de core. ‘Core stability’ is daarbij van groot belang om problemen te voorkomen (of te genezen). Hardlopen, is een ritme. Op het juiste moment moet er op de juiste plek wat gebeuren (aanspannen, ontspannen, door je hele kolom heen), constant dezelfde herhaling van de renbeweging, in een constante kadans.

De spieren waar je mee loopt, waarmee je je romp voortbeweegt, zitten direct of indirect aan je romp vast. De grote superkrachtige spieren zoals de hamstrings, bilspieren en quadriceps doen bij het hardlopen het zware werk. Maar dat is slechts wat de op- & voorwaartse kracht genereert.

En als we een machine zouden zijn, zou het daar misschien bij blijven. Denk aan een graafmachine met slechts een paar grote hydraulische cilinders en die eendimensionale bewegingen mogelijk maken.

Als we ons lichaam als een machine benaderen
Foto door Gerold Hinze, van Unsplash.com

Nu ga ik even een open deur intrappen die in hoe wij naar ons lichaam kijken soms stiekem toch dicht zit: ons lichaam is geen machine. Hoe graag we soms ook zouden willen dat bijvoorbeeld beweging lekker simpel eendimensionaal is: beweging is een complex maar prachtig gebalanceerd samenspel.

Zoals we zeggen in onze openingsfilm op de homepage: there’s a world inside you. A beautiful world, in motion. It moves me. And I hope it still moves you. In die wereld aan beweging, spelen veel subtielere krachten net zo’n belangrijke rol als die giga ‘stoempspieren’ van ons.

Die kleine spieren doen namelijk het balanswerk en ze ondersteunen en sturen op zo'n manier, dat die grotere spieren optimaal hun werk kunnen doen. Als dat intrinsieke samenspel goed gaat, gebruik je je lichaam het meest efficiënt tijdens het hardlopen.

Als Frank naar hardlopers kijkt, is dat wat hij automatisch ziet: zit er ontspanning in het lijf waardoor die interne wereld heerlijk zijn werk kan doen, of staat de boel op spanning. De houding van de loper verraad het hem direct.

Wat je heel veel ziet, als je iemand ziet lopen, aldus Frank, is dat die persoon helemaal uit zijn schouders en benen loopt, en dat de rest vast zit. Dat gaat helaas nooit lang goed, want je raad het: je bent jezelf dan aan het overbelasten.

Spelen die kleine spieren rond je core goed mee in het lopen, dan kun je lopen vanuit een ontspanning, waarbij de juiste spieren zich op het juiste moment kunnen aanspannen én weer ontspannen.

Functioneert je core minder goed, dan komt er meer spanning in je lichaam en wordt dat spel van aanspannen en ontspannen lastiger. Dan proberen die grote spieren het niet goed functioneren van je core op te vangen waardoor ze geen rustmomentjes krijgen.

De grotere spieren krijgen een dubbele functie. Het constante ritme van aanspannen, ontspannen, aanspannen, ontspannen, verandert in: aanspannen, iets minder aanspannen, aanspannen, iets minder aanspannen. De core zit helemaal vast, en overbelasting is onvermijdelijk.

Dan nu de sprong naar zitten. Zitten kent namelijk hele vergelijkbare uitdagingen. Traditionele bureaustoelen schakelen dat spel van een ontspannen balans vinden vanuit de core eigenlijk grotendeels uit.

Althans, ze faciliteren of stimuleren het niet, waardoor de meeste mensen zich overgeven aan de stoel en die interne bewegingswereld van subtiele balans op slot komt te staan. Ook hier zie je dat daardoor de grotere spieren gaan compenseren.

Dat maakt dat je door veel zitten én veel hardlopen wel heel veel vraagt van je lichaam. Je zou dus inderdaad kunnen stellen als antwoord op de vraag in de titel: ja, zitten en hardlopen vormen een slecht huwelijk.

Maar hoe zit het dan met zitten op de STiT? Waarom blijkt deze voor veel hardlopers een heel stuk verlichting te brengen? Dat zit zo.

De STiT vraagt om te zitten vanuit je bekken en nodigt je uit om je wervelkolom zonder verstoring op te bouwen. Dat gebeurt door de specifieke en subtiele beweging van de STiT die je core zo natuurlijk mogelijk vrij zet.

Zo word je tijdens het werken, zoals Frank dat uitdrukt, "bij je bekken gehouden", en door de natuurlijke kleine beweging die je in je hebt, ben je continu, subtiel, juist met die kleine spiertjes, op zoek naar de controle van je zwaartepunt en je balans.

Het gevolg hiervan voor hoe je lichaam functioneert tijdens het zitten, maar ook tijdens het hardlopen, valt niet te overschatten. Juist voor mensen die veel vragen van hun lichaam doordat ze zowel veel zitten als veel hardlopen, is een goed functioneren van dat subtiele spel in en rond de core van groot belang.

De STiT is daarbij niet het wondermiddel, maar voor veel mensen wel een hele mooie stap in de goede richting. Als geen ander zitproduct helpt de STiT je om op een hele intuïtieve manier dat hele subtiele balansspel vanuit je core in te zetten.

Zitten op de STiT leert je de beweging te herkennen. Je activeert die kleine spiertjes om hun superbelangrijke plek in te nemen in het goed functioneren van je lichaam. Je traint ze om aan te sterken en die taak goed aan te kunnen. Niet voor niets horen we van veel mensen die de STiT net gebruiken, dat ze er juist wat spierpijn van krijgen.

En hoe meer jouw lichaam dat subtiele spel van balans en het ondersteunen van de grotere spieren weer eigen maakt, hoe meer je zult merken dat de voordelen hiervan ook buiten het zitten om van toepassing zijn. Grote kans dat je het bewuster op gaat zoeken. In staan, in het lopen, in het hardlopen, in andere sporten.

Leven vanuit die balans, helpt bij een gezonder, bewuster en energieker leven, waarbij je hele zijn er mag zijn, ook je lichaam in al zijn wonderlijke multidimensionaliteit. Geen leven puur vanuit het hoofd, waarbij ons lichaam enkel een functionele machine moet zijn.

Zitten en hardlopen zonder een optimaal functionerende core vormen dus inderdaad een slecht huwelijk, maar als het je lukt om stapje voor stapje weer bij die gezonde beweging te komen, blijkt dat huwelijk prima lang en gelukkig te kunnen zijn.

We verwachten in de toekomst een nog uitgebreider artikel te schrijven over de vakinhoudelijke aspecten van intrinsic motion, maar we hopen voor nu dat deze uitleg je nieuwsgierigheid voldoende geprikkeld om hier ook zelf in op ontdekking te gaan.

Laat ons weten wat jouw ervaringen zijn, we zijn heel benieuwd! En lees ook vooral de andere artikelen in de Nerds Playground om een nog dieper begrip te krijgen van wat zitten nou eigenlijk is.
Terug naar blog